Neurobiologiczna terapia przeznaczona dla dzieci z różnymi zaburzeniami rozwojowymi oraz genetycznymi. Twórcą tej metody jest profesor Jagoda Cieszyńska, która czerpała wiedzę z
wieloletniego doświadczenia w pracy badawczej i terapi dzieci z zaburzeniami, dzieci niesłyszących,oraz z najnowszych odkryć neurobiologicznych.
Podstawy teoretyczne metody sylabowej zostały oparte na wynikach licznych współczesnych badań neuropsychologicznych oraz na wieloletnich doświadczeniach terapeutycznych autorki. W szczególności dotyczą one wiedzy na temat funkcji symultanicznych (prawopółkulowych) i sekwencyjnych (lewopółkulowych) oraz kształtowania się struktur umożliwiających przesyłanie informacji między półkulami mózgu. Zakłada się bowiem, że prawa półkula mózgu opracowuje materiał językowy w sposób holistyczny, globalny, to znaczy przez całościowe, jednoczesne analizowanie wszystkich cech bodźca.
Lewa półkula opracowuje informację w sposób analityczny, to znaczy przez opracowywanie kolejno poszczególnych elementów. Wielu autorów zajmujących się zagadnieniami dotyczącymi przetwarzania informacji językowych przez ludzki mózg często charakteryzuje proces analityczno – sekwencyjny jako seryjny, a zatem ściśle uzależniony od upływającego czasu, natomiast proces holistyczny jako równoległy, jednoczesny, a więc niezależny od upływającego czasu. Jak wskazują na to badania, lewopółkulowe funkcje językowe obejmują ekspresję, przestrzeganie właściwej struktury czasowej mowy, a także odpowiednich sekwencji ruchowych, niezbędnych zarówno do artykułowania mowy, jak i prawidłowego jej odbioru.
Metoda Krakowska jest zbiorem technik, w której pracuje się z dzieckiem tak ,by osiągnąć kolejne etapy wszystkich funkcji poznawczych, w tej samej kolejności jak przy rozwoju zdrowego dziecka.
W głównej mierze terapia skupia się na budowaniu języka w umyśle dziecka oraz na nauce komunikacji.
Wokół Metody Krakowskiej krąży wiele mitów. Jeden z nich to informacja, że jest to głównie nauka czytania. To nieprawda! Na Metodę Krakowską składa się wiele technik terapeutycznych i tylko stosowanie ich wszystkich przynosi zamierzone efekty.
W gabinetach terapeutów krakowskich stosowana jest:
- Terapia słuchowa – program Słucham i uczę się mówić, oparty na badaniach nieuobrazowania mózgu.
- Stymulacja naśladowania mowy ze wsparciem Gestów Artykulacyjnych (GA). W sytuacji braku naśladownictwa stosowane jest Manualne Torowanie Głosek (MTG – układanie narządów artykulacyjnych czyli manualne torowanie ruchu, jak w innych metodach manualnych).
- Terapia funkcji wzrokowych (między innymi: koncentrowanie wzroku na twarzach, obrazkach, identyfikowanie obrazków, analiza synteza wzrokowa na materiale tematycznym-konkretnym i atematycznym-symbolicznym).
- Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania i kształtowanie systemu językowego poprzez programowanie.
- Budowanie kompetencji komunikacyjnej i językowej poprzez prowadzenie dziennika wydarzeń.
- Diagnoza dominacji stronnej umożliwiająca wybór dominującej ręki.
- Stymulacja zabawy (od naśladowania elementów zabawy tematycznej do rozbudowanych sekwencji z użyciem języka w dialogach).
- Stymulacja lewej półkuli mózgu (naśladowanie, kontynuowanie, uzupełnianie sekwencji i szeregów, wskazywanie relacji, naśladowanie symbolicznych, linearnych, sekwencyjnych wzorów z klocków).
- Terapia zachowań społecznych (stosowanie się do reguł, nawiązywanie kontaktu z dorosłymi, starszymi dziećmi i rówieśnikami.
- Stymulacja funkcji motorycznych (manualnych, planowania ruchu i motoryki dużej).
- Stymulacja przetwarzania bodźców smakowych, zapachowych i dotykowych (poznawanie smaków, zapachów i wrażeń dotykowych poprzez język).
- Stymulacja pamięci (ćwiczenia pamięci symultanicznej i sekwencyjnej na materiale konkretnym i symbolicznym),
- Ćwiczenia kategoryzacji (od kategorii prymarnych do językowo wyrażonych)
- Ćwiczenia myślenia sytuacyjnego i przyczynowo-skutkowego.
- Ćwiczenia myślenia przez analogię.
Metoda Krakowska kierowana jest do dzieci:
- z zaburzeniami rozwoju takimi jak: autyzm, zespół Aspergera, afazja, alalia, zagrożenie dysleksją,
- z zaburzeniami genetycznymi takimi jak: zespół Downa
- zdrowych, których rodzice chcą zwiększyć możliwości intelektualne swoich pociech.