Amerykański psycholog Jerome Bruner wniósł znaczący wkład w naszą wiedzę o rozwoju poznawczym. Określając naturę rozwoju intelektualnego akcentował trzy główne sposoby wewnętrznego reprezentowania świata.
Te trzy sposoby reprezentacji to:
- enaktywny
- ikoniczny
- symboliczny
W sposobie enaktywnym myślenie opiera się całkowicie na czynnościach motorycznych i nie wykorzystuje ani wyobraźni, ani słów. Reprezentacje enaktywne funkcjonują w ciągu całego życia i przejawiają się w wielu czynnościach motorycznych, których uczymy się przez praktykę, a które nie są wewnętrznie reprezentowane przez słowa lub obrazy.
Gdy dziecko staje się zdolne do reprezentowania otoczenia poprzez obrazy umysłowe, pojawia się reprezentacja ikoniczna. Dostarczają środków, dzięki którym dziecko może wytworzyć i rozwinąć obraz otoczenia, nawet jeśli nie potrafi opisać go słowami.
Wreszcie następuje przejście od reprezentacji ikonicznej do symbolicznej i dziecko staje się zdolne do reprezentowania świata za pomocą języka, a później za pomocą innych systemów symbolicznych, takich jak liczby i muzyka. Reprezentacje symboliczne umożliwiają dziecku posługiwanie się znacznie bardziej plastycznymi i abstrakcyjnymi formami myślenia, co z kolei pozwala nie tylko reprezentować rzeczywistość, lecz również manipulować nią i przekształcać. (J. Bruner 1978, s. 530-548)
Wg Brunera rozwój intelektualny polega na opanowywaniu kolejno tych trzech form reprezentacji oraz na zdolności do ich integrowania, do przekładania każdej na pozostałe (E. Gruszczyk- Kolczyńska 2008, s. 84).