Dzieci z wadą słuchu wymagają ze strony osób dorosłych szczególnej troski o narzędzie komunikacji, gdyż w innym wypadku mogą nie nawiązać właściwego kontaktu ze wspólnotą komunikacyjną, co grozi izolacją, osamotnieniem, frustracją. Mowa jest podstawowym narzędziem komunikacji. Poszukiwanie właściwych metod jej kształtowania i rozwoju należy uznać za jedno z podstawowych zadań logopedii. Tego zadania podjęła się logopedka Małgorzata Młynarska i psycholog Tomasz Smereka. Efektem ich poszukiwań jest prezentowana tu metoda psychostymulacyjna oparta na założeniach bioenergetyki. Wychodzą oni ze słusznego stanowiska, że człowiek jest ni erozerwalną jednością cielesno-d uchową. Są więc przekonani, że d bać należy w równym stopniu o zdrowie psychiczne, co o zdrowie fizyczne i społeczne, a w procesie kształcenia umysłowego dziecka nie należy ignorować jego ciała. Ten punkt widzenia w pełni podziela wiele środowisk logopedycznych.
Wydając pracę Małgorzaty Młynarskiej i Tomasza Smereki, pragniemy wesprzeć ten punkt widzenia osób działających w ośrodkach o słabym zapleczu naukowym logopedycznym.
Autorzy piszą, że w ich rozumieniu metoda psychostymulacyjna ” … jest takim sposobem pracy z dzieckiem, który stwarza mu możliwości pełnego angażowania ciała i umysłu w aktywność poznawczą”. Ta aktywność poznawcza, która jest genetycznie zadana, bywa tłumiona przez wiele czynników. Jednym z ważnych czynników jest brak zabawy z dzieckiem, brak ruchu, brak kontaktu ciała rodziców z ciałem małego dziecka. Cywilizacja pozbawia małe dziecko kontaktu z matką, zjej piersią przy karmieniu, z jej bijącym spokojnym rytmem sercem w czasie zasypiania l snu. Ograniczone do minimum kontakty cielesne, ograniczony do minimum ruch stanowią dla dziecka ogromne zagrożenie. Dla dziecka z wadą słuchu dodatkowo droga kontaktu dźwiękowego ulega poważnemu upośledzeniu.
Opis z przedmowy Bronisław Rocławski
