Głównymi cechami zaburzeń koncentracji uwagi są: krótki czas koncentracji uwagi, podwyższony poziom aktywności, impulsywność, brak koordynacji, słaba pamięć krótkotrwała, nieustępliwość, zmniejszenie poszanowania własnej godności, kłopoty w relacjach z rówieśnikami, kłopoty ze snem, zmiany apetytu, zaburzenia mowy.
Nie u wszystkich dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi występują wszystkie wymienione wyżej objawy.
Uwaga to świadomość otoczenia i zmian w nim zachodzących.
Koncentracja to zdolność do skupienia się nad jedną specyficzną cechą w środowisku.
Zaburzenia koncentracji uwagi to zaburzenia zarówno uwagi, jak i koncentracji.
Problemy z koncentracją uwagi prowadzą do roztargnienia i zdenerwowania.
Problemy z koncentracją prowadzą do fantazjowania.
Impulsywność prowadzi do \”skakania, zanim się popatrzy\”.
Impulsywność jest główną przyczyną wypadków wśród chłopców.
Dezorganizacja jest częstą cechą impulsywności.
Wiele impulsywnych dzieci jest również niecierpliwych.
Sprawna pamięć krótkotrwała ma istotne znaczenie dla zdobywania podstawowych wiadomości szkolnych.
Pamięć krótkotrwałą można postrzegać jako rozszerzenie koncentracji uwagi.
Większość dzieci z zaburzeniami uwagi ma trudności ze słuchową pamięcią krótkotrwałą.
- Nieustępliwość.
- Niskie poszanowanie własnej godności.
- Okresowo występująca depresja.
- Niedojrzałe zachowanie.
Dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi znacznie częściej niż zdrowe dzieci moczą się w nocy. Jest to spowodowane późnym dojrzewaniem płatów czołowych mózgu, które odpowiadają za kontrolę skurczów pęcherza.
Wśród zaburzeń snu rozróżniamy:
- wczesne budzenie się
- trudności z zaśnięciem
- niespokojny sen
- lunatykowanie.
W szkole podstawowej dziecko powinno nabyć pięć podstawowych umiejętności:
- czytanie
- literowanie
- pisanie
- umiejętności matematyczne
- zdolność wypowiadania się.
Mózg zawiaduje procesami uczenia się w nastepującej kolejności:
- narządy zmysłu (oczy, uszy, skóra)
- koncentracja uwagi
- pamięć krótkotrwała
- postrzeganie
- integracja
- pamięć długotrwała
- konceptualizacja.
Dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi mają zaburzenia na poziomie koncentracji uwagi, pamięci krótkotrwałej oraz percepcji.
U dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce występuje rozbieżność między potencjalnymi a zdobytymi osiągnięciami.
Większość dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce ma częściej kłopoty z czytaniem i literowaniem niż matematyką.
Czytanie wymaga opanowania umiejętności słuchania i spostrzegania.
Pisanie wymaga sprawnej motoryki małej i koordynacji oko/dłoń oraz nabycia wprawy przy przesuwaniu ręki po papierze od strony lewej do prawej.
Szkoła dla dziecka z zaburzeniami koncentracji uwagi powinna mieć:
- klasy o ściśle określonych poziomach
- stały plan zajęć
- wyrozumiałego, lecz wymagającego nauczyciela
- możliwość dodatkowego roku nauki
- małe liczebnie klasy
- możliwość podjęcia zajęć terapeutycznych
- możliwość kontrolowania podawania leków
- dużą liczbę przedmiotów do wyboru
- odpowiedni system przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów.